انواع بیماری های کم شنوایی

به منظور تعیین نوع و شدت کم شنوایی و انجام توصیه های مناسب برای هر بیمار بایستی ارزیابی جامع شنوایی انجام شود که شامل ادیومتری تن خالص، ادیومتری گفتاری و همچنین آزمون شنوایی ایمیتنس است. اگر علایم سرگیجه و عدم تعادل وجود داشته باشد، آزمون تعادل به نام الکترونیستاگموگرافی نیز ممکن است لازم باشد. در برخی از بیماران که علائم وزوز گوش دارند ارزیابی کامل وزوز گوش انجام می شود. در نهایت بر اساس نتایج آزمون های بالینی شنوایی، سمعک و دیگر دستگاه های کمک شنوایی مناسب برای درمان انواع اختلالات شنیداری تجویز می شود. در ادامه مقاله به توضیحی درباره انواع کم شنوایی و بیماری هایی در این زمینه خواهیم پرداخت.

به طور کلی، سه نوع کم شنوایی وجود دارد :

  1. کم شنوایی انتقالی
  2. کم شنوایی حسی-عصبی
  3. کم شنوایی مختلط

1. کم‌شنوایی رسانا یا هدایتی

وقتی گوش خارجی یا گوش میانی که شامل سه استخوان مهم به نام‌های مالئولوس، اینکوس و رکابی است با مانعی برای عبور صدا مواجه می‌شوند، به آن کم شنوایی رسانا می‌گویند. از دست رفتن شنوایی در این نوع می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  • عفونت گوش
  • جمع شدن جرم گوش به مقدار زیاد
  • پارگی پرده گوش
  • وجود عیب مادرزادی در پرده گوش

اغلب افراد در این حالت صداهای بلند را ناواضح (صداهای خفه) و صداهای ملایم را به سختی می‌شنوند. در این موارد پزشک اغلب دارو تجویز می‌کند یا برای برداشتن جرم و عفونت جراحی انجام می‌دهد.

 

2. کم‌شنوایی حسی عصبی

در این نوع کاهش شنوایی گوش داخلی (حلزون گوش) یا عصب شنوایی آن تحت تاثیر قرار می‌گیرند. ایجاد این نوع از دست رفتن شنوایی می‌تواند به‌دلیل بیماری‌ها، افزایش سن یا در معرض صداهای بسیار بلند قرار گرفتن بروز پیدا کند.

دیگر عواملی که می‌تواند منجر به کم شنوایی حسی عصبی شوند، عبارتند از:

  •  تروما موقع زایمان
  • نقص مادرزادی نوزاد
  • ضربه به سر
  • عفونت

این نوع از دست رفتن شنوایی در اغلب موارد دائمی بوده و فرد باید از سمعک یا سایر وسایل کمک شنوایی کمک بگیرد. در حال حاضر دانشمندان تحقیقات گسترده‌ای انجام می‌دهند تا از سلول‌های بنیادی برای رشد سلول‌های موی جدید استفاده کنند.

 

3. کم‌شنوایی مختلط

برخی افراد به‌دلیل وارد شدن آسیب به سر، بیماری ارثی یا عفونت‌های طولانی مدت دچار کاهش شنوایی رسانا و حسی عصبی می‌شوند. در برخی موارد دکتر متخصص گوش، حلق و بینی می‌تواند به کمک جراحی این مشکل را برطرف کند، اما همیشه موثر نخواهد بود.

 

 

 

درمان کم شنوایی دو گوشی

در برخی از موارد، کم شنوایی دو طرفه می تواند با جراحی درمان شود در غیر اینصورت بهترین درمان کم شنوایی دو طرفه سمعک است. این که شما نیاز به یک یا دو سمعک دارید، بستگی به میزان کم شنوایی در هر گوش دارد.

با توجه به مطالب بالا استفاده از سمعک متداول ترین شیوه مبارزه و درمان کم شنوایی است. افرادی که دچار کم شنوایی دو طرفه هستند، اگر تنها از یک سمعک استفاده کنند جهت یابی دقیق را نخواهند داشت، صدا از هر جهتی که باشد بیمار صدا را از سمتی می شنود که سمعک داشته باشد. پس توصیه می شود افرادی که کم شنوایی دو طرفه دارند از دو سمعک استفاده کنند. در سمعک های هوشمند دو سمعک بیشتر از 20 مرتبه در1 ثانیه باهم در ارتباط هستند تا ویژگی شنوایی دو گوش طبیعی را شبیه سازی کنند.

 

 

درجات افت شنوایی

میزان افت شنوایی در همه ی افراد کم شنوا یکسان نیست و درجات مخلفی دارد . برای مثال برخی از افراد کم شنوا افت خفیف دارند به طوری که صداهای بسیار ضعیف مانند صدای پچ پچ را نمی شنوند درحالیکه فردی با افت شدید به سختی صدای فریاد را می شنود.

جدول زیر درجات افت شنوایی را نشان میدهد.

درجات افت شنوایی

 

توجه داشته باشید که بلندی صدا را با واحد دسی بل (dB) می سنجند و آستانه ی (کمترین صدایی که فرد قادر به شنیدن آن است) افراد با شنوایی طبیعی تا 15 دسی بل است.

تشخیص نوع کم شنوایی و درجه ی افت شنوایی تنها با انجام تست های شنوایی و مراجعه به شنوایی شناس میسر است و با توجه به اینکه افت شنوایی معمولا به صورت تدریجی ایجاد می شود مراجعه ی مرتب به شنوایی شناس ضروری است .